در این جلسه کارگاهی استاد به تشریح عوامل شیوایی بیان بیان پرداختند که در ذیل خلاصه آن آمده است:

اولین عامل شیوایی بیان : درست نویسی

این درست نویسی مربوط به الفاظ و بیان و قالب کار است که در کلمات و جملات باید رعایت گردد.

درست بودن : 1. در کلمات :

در بخش های مختلفی است از جمله ؛ الف.در بخش املایی ب. معنایی ج. تلفظی

2. در جملات :در ست نویسی املایی

در یک نوشته علمی باید از نظر املایی درست باشد .

الف ) ذغال                                        ب ) زغال

الف )خوشنود                                  ب ) خشنود

الف ) علاقمند                                ب ) علاقه مند

قسمت الف درست می باشد از نظر معنایی

در کلماتی مانند

الف) سپاسگذاری   ب) سپاسگزاری  قسمت ب درست است به معنای به جا آوردن و تشکر کردن

الف) نماز گزار        ب) نماز گذار      قسمت الف درست است به معنای جا آوردن

الف) بنیانگذار       ب) بنیانگزار       قسمت الف درست است به خاطر انجام دادن

هرگاه کلمه به معنای انجام دادن ، به جا آوردن ، ادا کردن و مانند آن باشد با (رز) نوشته می شود و اما چنانچه به معنای گذاشتن، وضع کردن، نهادن و مانند آن باشد با (دذ ) می باشد.

گفتنی است: در این جلسه دو ساعته طلاب پایه سوم مدرسه علمیه فاطمیه(س) پاکدشت با مهارت های حداقلی در راستای ارائه ی تحقیق پایانی با عوامل شیوایی پیام به طور مشخص آشنا شدند و این کارگاه روز شنبه 5 اسفند ماه با حضور همکار پژوهش هاتفی برگزار گردید.

تصاویر این جلسه